Een parlevinker is een ondernemer die vanaf zijn boot goederen, meestal levensmiddelen, verkoopt. De naam parlevinker of zoetelaar werd op de rivier gebruikt, terwijl in havengebieden gesproken werd over kadraaier of kaaidraaier. Het beroep is praktisch uitgestorven.
Parlevinkers, zowel kruideniers als olieboeren, waren op de grote rivieren, zoals op de Rijn bij de plaats Tolkamer, op de onder andere Friese meren en in de havens in Nederland te vinden. In Friesland was het beroep vooral in de zomer lucratief vanwege de toeristen.
Op 29 april 2008 is de laatste Nederlandse parlevinker - Wim van Hooren uit Belfeld, die 44 jaar met zijn vaders schip Time is Money op de Maas voer - ermee gestopt. Zijn boot is in bruikleen gegeven aan het havenmuseum Rotterdam en daar op 14 april 2008 naar overgevaren.[1] Sinds september 2015 heeft de Time is Money haar ligplaats bij Museumwerf Vreeswijk.
Ook in België waren er parlevinkers, en wel op de Scheldestroom. De laatst overblijvende, Karel Van den Eede uit Mariekerke, deelgemeente van de gemeente Bornem in de provincie Antwerpen, is na de Tweede Wereldoorlog als parlevinker begonnen en er al in 1957 mee gestopt.
Parlevinker was ook de naam van het bootje waarmee de goederen werden getransporteerd. Aanvankelijk gebeurde dat middels roeibootjes. In later jaren waren ze als snelle, kleine, wendbare motorbootjes in één oogopslag herkenbaar tussen de binnenvaartschepen.
- ↑ Schuttevaer van 18 april 2009, voorpagina