Dit artikel is een deel van de serie over: de dialogen van Plato |
Vroege periode: |
Apologie van Socrates · Charmides |
Protagoras · Euthyphro |
Ion · Crito · Alcibiades I |
Hippias Major · Hippias Minor |
Laches · Lysis · Euthydemus |
Middenperiode: |
Cratylus · Gorgias |
Menexenus · Meno |
Phaedo · Symposium |
Staat · Phaedrus |
Late periode: |
Parmenides · Theaetetus |
Timaeus · Critias |
Sofist · Staatsman |
Philebus · Wetten |
Betwiste geschriften: |
Clitophon · Epinomis |
Brieven · Hipparchus |
Minos · Theages |
Alcibiades II · Minnaars |
Niet geschreven: |
Hermocrates · Ongeschreven leer |
De dialoog Parmenides is een van de werken van de Atheense filosoof Plato. De Parmenides behoort tot de groep late ('kritische') dialogen. In het eerste deel draagt Parmenides een hoeveelheid problemen aan die inherent lijken aan de opvatting dat er Ideeën bestaan. In het tweede deel geeft Parmenides een staaltje van zijn dialectiek ten beste, waarbij ene Aristoteles[1] als klankbord fungeert.