Pelgrimage kan ook in Tibet beschouwd worden als een reis naar een heilig geachte bestemming, die ondernomen wordt in de verwachting van toekomstig geestelijk en soms ook werelds voordeel. Bij een dergelijke definitie hoort een element van tijd in de zin dat een bedevaart een tijdelijke scheiding betekent van de vaste woonplaats in onderscheiding van dagelijkse en regulier uitgevoerde devotionele activiteiten.