Pentheus (Oudgrieks: Πενθεύς), zoon van Echion en van Agave (een van Cadmus' dochters), is een figuur uit de Griekse mythologie.
Hij was een mythische koning van Thebe en verzette zich tegen de invoering van de Dionysus-cultus in zijn stad. De god Dionysus, zoon van Agave’s zuster Semele, en aldus in feite Pentheus' neef, nam daarvoor op bloedige wijze wraak: Pentheus werd door zijn eigen moeder en door andere bacchanten "in Bacchishe vervoering" verscheurd, omdat zij hem voor een wild dier aanzagen.
De omstandigheden van Pentheus' verzet en dood vormen het onderwerp van Euripides' drama Bacchanten, en worden ook nog eens uitvoerig behandeld door Ovidius in zijn Metamorphoses (III, verzen 511-733).
Het dramatische lot van Pentheus wordt ook vaak afgebeeld op vazen, reliëfs en wandschilderingen. Daar is Pentheus een jongeman met mantel, Boeotische hoed, zwaard en jachtschoenen, ofwel geheel naakt, zoals op het beroemde fresco in de Casa dei Vettii te Pompeï.