Back 'গ্রো-ম্গোন-ছোস-র্গ্যাল-'ফাগ্স-পা Bengali/Bangla འགྲོ་མགོན་ཆོས་རྒྱལ་འཕགས་པ། Tibetan Chögyel Phagpa German Drogön Chögyal Phagpa English Drogön Chögyal Phagpa Esperanto Drogön Chögyal Phagpa Spanish دروگون چوگیال فاگپا Persian Drogön Chögyal Phagpa French Drogön Chögyal Phagpa ID Drogön Chögyal Phagpa Italian
| Phagspa | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Drogön Chögyal Phagspa
| ||||
| Tibetaans | འགྲོ་མགོན་ཆོས་རྒྱལ་འཕགས་པ་ | |||
| Wylie | Gro mgon Chos rgyal 'Phags pa | |||
| Traditioneel Chinees | 八思巴 | |||
| Vereenvoudigd Chinees | 八思巴 | |||
| Hanyu pinyin | Bāsībā | |||
| ||||
Drogön Chögyal Phagspa of Dromtön Chögyal Pagpa, kortweg Phagspa/Phakpa, (Namring Lukhung, 6 maart 1235 - Sakya, 22 november 1280) was de persoon die in belangrijke mate verantwoordelijk was voor de totstandkoming van de alliantie tussen de sakya-traditie in het Tibetaans boeddhisme en de Mongoolse heersers tijdens de periode van Mongools bestuur over Tibet.
Dit is de ook periode van de dominantie van de sakya-traditie in Tibet. Phagspa was vanaf 1251 abt van klooster Sakya, de sakya trizin, en als zodanig het hoofd van de traditie.
Verder was hij de eerste keizerlijk leermeester in deze periode. Hij ontwierp het Phagspa-schrift.
In de klassieke Tibetaanse geschiedschrijving is Phagspa de belichaming bij uitstek van de rol van priester in de patroon-priesterrelatie tijdens de Yuan-dynastie.