Phagspa-schrift

Phagspa-schrift
Algemene informatie
Type	Alfabet
Talen	Mongools, Chinees, Tibetaans, Perzisch, Sanskriet, Oeigoers
Bedenker	Drogön Chögyal Phagspa
Periode	1269 – c. 1360
Schrijfrichting	Boven-naar-beneden
Verwantschap
Moederschriften	Proto-Sinaïtisch Fenicisch alfabet Aramees alfabet Brahmischrift Guptaschrift[1][2] Tibetaans schrift
Afgeleide schriften	Zanabazar-kwadraatschrift, mogelijk Hangul
Zusterschriften	Lepchaschrift
Indeling
Unicode-subbereik	U+A840–U+A87F
ISO 15924	Phag
Portaal    Taal

Het Phagspa-schrift ook wel Mongools kwadraatschrift is een abugida uit de familie van Brahmische schriften. Het schrift is ontworpen door de Tibetaans boeddhistische lama Phagspa in het jaar 1269. Dit deed hij in opdracht van Koeblai Khan met als doel een schrift te ontwikkelen dat niet alleen gebruikt kon worden voor de Mongoolse taal, maar ook voor alle andere talen binnen het Mongoolse Rijk.

Hoewel dit schrift op het Brahmi-schrift gebaseerd is, wordt het net als het klassieke Mongoolse schrift van boven naar onderen geschreven. Het Phagspa-alfabet bestaat uit 38 tekens, die alle een vierkante vorm hebben. Dit schrift verdween met de ondergang van de Yuan-dynastie in 1368.

1. ↑ Daniels, P.T. (January 2008). Writing systems of major and minor languages.
2. ↑ Masica, Colin (1993). The Indo-Aryan languages, p. 143.