Een placode is het verdikte deel van het externe of oppervlakte ectoderm tijdens de embryonale ontwikkeling van gewervelden. De verdikking ontstaat doordat de plaveiselcellen op die plaats kolomvormig worden. Al vroeg in de ontwikkeling van het embryo is duidelijk waar in het ectoderm de precursorcellen liggen voor onder andere de placoden. Ze ontstaan doordat cellen van het mesoderm op de apicale ectodermale rand van de neurale plaat signalen aan het ectoderm afgeven.
Uit onderzoek blijkt dat mogelijk alle craniale placoden ontwikkelingsgerelateerde structuren kunnen zijn, die afkomstig zijn van een gemeenschappelijk panplacodaal primordium in de neurale plaatstadia en vergelijkbare regulerende mechanismen gebruiken om ontwikkelingsprocessen bij de verschillende placoden zoals neurogenese en morfogenetische bewegingen te controleren.[1]