Plantages in Suriname werden vooral in de zeventiende en achttiende eeuw opgezet. Tot in de negentiende eeuw werden slaven en contractarbeiders uit Java en India op de plantages in de kolonie Suriname te werk gesteld. De plantages in Suriname waren van belang voor de productie van rietsuiker en katoen, maar ook voor tropisch hout, indigo en - vanaf 1720 - steeds meer voor koffie- en cacaobonen.[1] De plantage-economie van Suriname zorgde voor belangrijke opbrengsten én aanzienlijke financiële verliezen in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden.
- ↑ Oostindie, Gert, Het succes van de plantage. Historisch Nieuwsblad (juni 2012). Geraadpleegd op 21 oktober 2020.