De polarisatiestrategie was een politieke strategie in Nederland van de Partij van de Arbeid (PvdA) van 1966 tot de jaren 1980. Met deze strategie probeerde de partij de verschillen met de confessionele partijen te benadrukken, in het bijzonder de Katholieke Volkspartij (KVP) en de latere fusiepartij Christen-Democratisch Appèl (CDA). Door deze verschillen te benadrukken probeerde de partij een tweedeling in de Nederlandse politiek te creëren op basis van conservatief versus progressief. Geestelijk vader van de strategie was Ed van Thijn.[1]