Louis Marie Anne Couperus (Den Haag, 10 juni 1863 – De Steeg, 16 juli 1923) was een Nederlands schrijver. Hij beoefende vele literaire genres. Hij debuteerde met poëzie, maar stapte al snel over op psychologische romans. Hij schreef ook cultuursprookjes, historische romans en veel reisverslagen en columns. Couperus wordt beschouwd als een van de belangrijkste schrijvers uit de canon van de Nederlandse literatuur.
Couperus was een lid van de Nederlandse patricische familie Couperus en hij was de zoon van mr. John Ricus Couperus (1816-1902), lid raad van justitie te Padang 1844, te Batavia 1846, raadsheer Hooggerechtshof 1850 en van jkvr. Catharina Geertruida Reynst (1829-1893), dochter van Jan Cornelis Reijnst (1798-1871), waarnemend Gouverneur-generaal van Nederlands-Indië. Hij was een achterkleinzoon van Abraham Couperus (1752-1813), koopman, later gouverneur van Nederlands-Malakka.
Couperus was de jongste van elf kinderen. Zijn ouders woonden op de Mauritskade 11 (nu 43), naast de Oranjekazerne. Louis Marie Anne Couperus werd genoemd naar zijn drie zusjes die vóór zijn geboorte gestorven waren. In 1872 vertrok hij met zijn ouders naar Batavia, waar zij woonden op het Landgoed Tjicoppo in Buitenzorg. Hij bracht daar zijn jeugdjaren door. In 1878 keerden zij naar Nederland terug. Ze gingen wonen aan de Nassaukade 4 (later gedempt, en omgedoopt tot Nassauplein). In 1881 begon hij de studie voor de akte M.O. Nederlands, waarvoor hij in 1886 slaagde. In 1884 verhuisden zij naar Surinamestraat 20, waar hij in 1886 Orchideeën schreef.