Publieke omroep

Dit artikel bevat verouderde informatie en zou bijgewerkt moeten worden. U wordt uitgenodigd om dit artikel bij te werken.

Een publieke omroep (in Vlaanderen openbare omroep, ook wel staatsomroep genoemd) is een organisatie die door de overheid in het leven is geroepen om informatie uit te zenden via een communicatiemiddel naar een breed publiek. Binnen een democratie heeft een publieke omroep vaak tot doel het algemeen nut na te streven en is de (nieuws)redactie onafhankelijk van beïnvloeding van de politiek.^[1]

Vaak moeten de kijkers kijk- en luistergeld betalen of wordt de omroep bekostigd uit het overheidsbudget. In Nederland is het kijk- en luistergeld per 1 januari 2000 afgeschaft en wordt de publieke omroep grotendeels met belastinggeld gefinancierd.

Een publieke omroep is in een democratie iets anders dan een staatsomroep of staatszender in een dictatuur, waarbij de (nieuws)redactie wordt beïnvloed door de politieke machtshebbers.^[1] Bij een staatsomroep in een dictatuur wordt de redactionele inhoud volledig beheerst door de regering.

Publieke omroepen besteden in de regel meer aandacht aan kunst, cultuur en actualiteiten (vaak dure programma's voor kleine doelgroepen), terwijl commerciële omroepen vaak meer aandacht besteden aan sport, films en amusement (vaak goedkopere programma's voor grote doelgroepen). Publieke omroepen krijgen vaak van de overheid een taak opgelegd om bepaalde programma's (bijvoorbeeld voor minderheden of over kunst en cultuur) te maken.

Publieke omroepen bestaan er in allerlei soorten en maten. In sommige landen mogen publieke omroepen geen reclame uitzenden, terwijl dit in andere landen wel is toegestaan. In Vlaanderen zendt de VRT reclamespots uit van campagnes gesponsord door de overheid en in Nederland wordt via de STER reclame gemaakt op de publieke netten.

Een omroep die niet wordt gefinancierd door de overheid, heet een commerciële omroep.

1. ↑ ^{a b} Webster, David. Building Free and Independent Media (August 1992) (gearchiveerd)