Back ريناتو دولبيكو Arabic ريناتو دولبيكو ARZ Renato Dulbekko Azerbaijani رناتو دولبکو AZB Рэната Дульбека Byelorussian Renato Dulbecco Catalan ڕینارتۆ دۆڵبکۆ CKB Renato Dulbecco Czech Renato Dulbecco Danish Renato Dulbecco German
 Renato Dulbecco
| ||||
|---|---|---|---|---|
| 22 februari 1914 – 20 februari 2012 | ||||
| ||||
Renato Dulbecco in 1966
| ||||
| Geboorteland | Italië | |||
| Geboorteplaats | Cantanzaro,  Italië
| |||
| Overlijdensplaats | La Jolla,  Verenigde Staten
| |||
| Nobelprijs | Fysiologie of Geneeskunde | |||
| Jaar | 1975 | |||
| Reden | Voor het beschrijven hoe tumorvirussen inwerken op het genetische materiaal van de cel. | |||
| Samen met | David Baltimore Howard Temin | |||
| Voorganger(s) | George Emil Palade Albert Claude Christian de Duve | |||
| Opvolger(s) | Baruch Blumberg Daniel Carleton Gajdusek | |||
| ||||
Renato Dulbecco (Cantanzaro, 22 februari 1914 – La Jolla, 20 februari 2012[1]) was een Italiaans viroloog. In 1975 won hij de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde voor het beschrijven hoe tumorvirussen inwerken op het genetische materiaal van de cel. Hij deelde de prijs met David Baltimore en Howard Temin
- ↑ Renato Dulbecco, winner of the Nobel Prize for medicine, dead at 97. 20 februari 2012. (en)