Back Olfacto AN شم Arabic Olfatu AST Qoxu orqanı Azerbaijani Pamarong BCL Нюх BE-X-OLD Обоняние Bulgarian Miris BS Olfacte Catalan Čich Czech
| Reukorgaan | ||||
|---|---|---|---|---|
| Organum olfactorium | ||||
| ||||
Menselijk reukorgaan 1. Reukkolf 2. Mijtercellen 3. Bot 4. Neusslijmvlies 5. Glomerulus (reuk) 6. Reukreceptor
| ||||
| Synoniemen | ||||
| Latijn | Organum olfactus | |||
| Gegevens | ||||
| Systeem | Zintuigen | |||
| Naslagwerken | ||||
| TA | A15.1.00.001 | |||
| ||||
Reukzin is het zintuig dat dieren in staat stelt om geuren waar te nemen. De neurologische verwerking, de daadwerkelijke bewustwording van de waarneming, gebeurt in de hersenen. De moleculaire geurstof bindt zich aan het trilhaarepitheel in de neusholte op een specifieke receptor. De receptor stimuleert de mijtercellen, en via zenuwbanen bereikt dit signaal uiteindelijk de hersenen. Geuren zijn waar te nemen in de lucht, en in andere gassen of gasmengsels, maar eventueel ook in water.
Geur is een eigenschap van bepaalde stoffen en het waarnemen ervan heet ruiken. Omdat er tussen organismen grote verschillen zijn in reukzin, is geur eigenlijk geen eigenschap van de stof alleen: de term beschrijft een interactie tussen een stof en een waarnemend organisme. Het orgaan waarin de reukzin bij veel dieren en de mens zetelt is de neusholte. De term reukzin wordt voornamelijk of uitsluitend gebruikt voor dieren, inclusief de mens. Toch kunnen planten en andere organismen ook heel goed stoffen in de lucht waarnemen.