Ric Flair | ||
---|---|---|
Ric Flair in 2023
| ||
Persoonlijke informatie | ||
Bijnaam | "The Nature Boy" "The dirtiest player in the game" | |
Volledige naam | Richard Morgan Fliehr | |
Geboorteplaats | Memphis (Tennessee) | |
Geboortedatum | 25 februari 1949 | |
Lengte | 1,83 m | |
Gewicht | 100 kg | |
Carrière | ||
Debuut | 12 december 1972 | |
Met pensioen | 3 december 2012 | |
Ringnaam | Ric Flair The Black Scorpion | |
Trainer/coach | Verne Gagne Hiro Matsuda | |
Discipline | Professioneel worstelen | |
(en) IMDb-profiel |
Richard Morgan Fliehr (Memphis (Tennessee), 25 februari 1949), beter bekend als "The Nature Boy" Ric Flair, is een Amerikaans voormalig professioneel worstelaar die actief was in de World Championship Wrestling (WCW), World Wrestling Federation/Entertainment (WWF/WWE) en Total Nonstop Action Wrestling (TNA).
Flair is een 16-voudig World Heavyweight Champion, een record dat hij deelt met John Cena. Het leeuwendeel van zijn wereldtitels veroverde Flair als lid van de eind 2001 ter ziele gegane worstelpromotie World Championship Wrestling (WCW) en meer bepaald voor National Wrestling Alliance (NWA), dat fuseerde met WCW. De titels worden erkend door WWE, dat beide federaties destijds overnam. Flair won 'slechts' twee wereldtitels als worstelaar voor WWE en werd pas officieel recordhouder toen de federatie het WWE Championship en World Heavyweight Championship samenvoegde, wat zich voordeed in december 2013. In januari 2017 moest hij Cena naast zich dulden.[1] Flair was in 1991 de allereerste worstelaar die het ereteken WCW Triple Crown Championship voltooide. Hij was tevens de oprichter van populaire worstelgroepen als The Four Horsemen en Evolution. Flair won de Royal Rumble in 1992, de eerste van twee Rumbles waarin de wereldtitel op het spel stond.
Hij werd in 2008 door WWE opgenomen in zijn Hall of Fame. Flair was tot 2019 de enige worstelaar die twee keer werd gelauwerd, want ook zijn groep "The Four Horsemen" werd in 2012 aan de lijst toegevoegd. Bret Hart en Shawn Michaels evenaarden Flair zodra werd onthuld dat hun groepen The Hart Foundation en D-Generation X zouden toetreden.[2] Flair was al sinds de opkomst van het worstelen in de jaren '80 een prominent figuur. Flair wordt door fans, (ex-)collega's en intimi beschouwd als een van de grootste professioneel worstelaars aller tijden. Vooral zijn 40 jaar durende profcarrière wordt door velen steeds in acht genomen.[3][4]
Hij is de vader van Charlotte Flair en David Flair. Zijn 25-jarige zoon Reid Flair stierf op 29 maart 2013 aan de gevolgen van een overdosis.[5]