De Rokot (soms gespeld als Rockot) (Russisch: Рокот) was een lichte Oekraïens-Russische draagraket die van 1990 tot 2019 in gebruik was voor de ruimtevaart. De raket werd geproduceerd door het staatsruimteonderzoeks- en productiecentrum Chroenitsjev van Roskosmos. Van 1995 tot 2018 werden in samenwerking met ArianeGroup Rokots voor lanceringen van commerciële en ESA satellieten uitgebaat door Eurockot Launch Services.
De Rokots zijn Sovjet-ICBM's van het type UR100N (NAVO-codenaam SS-19) die na buitenbedrijfstelling werden aangepast voor de ruimtevaart. Daarvoor werden ze aangepast met:
De Rokot kon vrachten tot 1950 kilogram in een lage baan (200 kilometer) om de Aarde brengen. Lanceringen vonden plaats vanaf Kosmodroom Plesetsk naar banen over de aardpolen. De eerste drie lanceringen gebeurden vanaf Kosmodroom Bajkonoer. De brandstof van de Rokot was 1,1-dimethylhydrazine met distikstoftetraoxide als oxidator. Dit is een hypergolisch mengsel, wat inhoudt dat deze stoffen spontaan ontbranden wanneer ze met elkaar in aanraking komen.
De laatste jaren is er kritiek op het lanceren van hydrazine-raketten omdat deze zeer giftig zijn. Sommige van die rakettrappen kwamen bovendien na gebruik binnen de landsgrenzen van Denemarken (Groenland) en Canada terecht.[1]