Romeins-Parthische oorlogen

Romeins-Parthische oorlogen
Onderdeel van de Romeins-Perzische oorlogen
Datum	66 v.Chr. – 217 n.Chr.
Locatie	Zuidoost-Anatolië, Armenië, de zuidoostelijke Romeinse grens (Osroene, Syria, Mesopotamië)
Resultaat	patstelling
Territoriale veranderingen	De Parthen wisten effectief een Romeinse vazalstaat, het koninkrijk Armenië, uit de Romeinse invloedssfeer te halen en het Armeense koninkrijk werd nu een vazalstaat van het Parthenrijk. Rome wist maar een minimale invloed over Armenië te behouden. Het koninkrijk van Osroene, dat soeverein was aan het begin van de oorlogen, werd afgestaan aan de Romeinen.
Strijdende partijen
Romeinse Republiek, opgevolgd door het Romeinse Keizerrijk, en vazalstaten Parthia en vazalstaten
Leiders en commandanten
Lucullus, Pompeius, Crassus, Marcus Antonius, Publius Ventidius Bassus Gnaeus Domitius Corbulo Trajanus, Marcus Statius Priscus Avidius Cassius Septimius Severus Julia Domna Phraates III, Surena, Phraates IV Artabanus III Vologases I Osroes I Vologases IV

De Romeins-Parthische oorlogen (66 v.Chr. – 217 n.Chr.) waren een serie conflicten tussen de Parthen en de Romeinen. Deze Romeins-Parthische oorlogen vormden een onderdeel van een veel langere serie conflicten, namelijk de Romeins-Perzische oorlogen, die gedurende een periode van 719 jaar plaatsvonden.