Back رودولف الرابع دوق النمسا Arabic رودولف الرابع دوق النمسا ARZ Рудолф IV (Австрия) Bulgarian Rodolf IV d'Habsburg Catalan Rudolf IV. Habsburský Czech Rudolf 4. af Østrig Danish Rudolf IV. (Österreich) German Ροδόλφος Δ΄ της Αυστρίας Greek Rudolf IV, Duke of Austria English Rodolfo IV de Austria Spanish
| Rudolf IV | ||
|---|---|---|
| 1339-1365 | ||
| ||
| Aartshertog van Oostenrijk | ||
| Periode | 1358-1365 | |
| Voorganger | Albert II | |
| Opvolger | Albert III | |
| Hertog van Stiermarken | ||
| Periode | 1358-1365 | |
| Voorganger | Albert II | |
| Opvolger | Leopold III | |
| Hertog van Karinthië | ||
| Periode | 1358-1365 | |
| Voorganger | Frederik | |
| Opvolger | Albert III | |
| Graaf van Tirol | ||
| Periode | 1363-1365 | |
| Voorganger | Meinhard III en Margaretha | |
| Opvolger | Leopold III | |
| Vader | Albert II | |
| Moeder | Johanna van Pfirt | |
Rudolf IV (Wenen, 1 november 1339 - Milaan, 27 juli 1365), bijgenaamd de Stichter, was de oudste zoon van hertog Albrecht II van Oostenrijk en Johanna van Pfirt. Hij was hertog van Oostenrijk, van Stiermarken en van Karinthië van 1358 tot 1365, in opvolging van zijn vader. Hij bewerkstelligde de annexatie van Tirol in 1363 na de dood van Meinhard III van Tirol en liet zich sindsdien aartshertog noemen. Hij huwde met Catharina van Bohemen (1342-1395), de dochter van keizer Karel IV.
Tussen Rudolf en Karel IV heerste er steeds een concurrentiestrijd om macht en prestige. Dit was mede de belangrijkste reden waarom Rudolf op 12 maart 1365 een universiteit in Wenen stichtte om op die manier te trachten de monopoliepositie binnen het toenmalige Duitse taalgebied van de door Karel IV gestichte Praagse universiteit onderuit te halen. De Weense universiteit viert nog steeds haar verjaardag door op 12 maart de lessen op te schorten.
Binnen ditzelfde kader kan de door Rudolf vervalste oorkonde, het privilegium maius gezien worden. In deze oorkonde probeerde Rudolf Oostenrijk voor te stellen als een 'aartshertogdom' met dezelfde waarde als een keurvorstendom. Petrarca, een van de geleerden aan het hof van Karel IV, doorzag echter het bedrog.