Ruimte voor de Rivier is een in 2007 door het Nederlandse parlement besloten Planologische kernbeslissing (PKB) met als doel het tegengaan van overstromingen van de grote rivieren en, in navolging van het gedachtegoed van Plan Ooievaar uit 1986, het verbeteren van de 'ruimtelijke kwaliteit' van het rivierengebied. Directe aanleiding voor het grootschalige programma waren de overstromingen van de Maas in 1993 en de dreigende overstromingen in het Rivierenland in 1995 met evacuatie van ongeveer 250.000 bewoners en 1 miljoen dieren.[1] Aan het besluit ging een tweejarige planfase (2004-2006) en een inspraaktraject vooraf onder leiding van minister van Verkeer en Waterstaat Karla Peijs, gevolgd door een planstudiefase.[2]
Ruimte voor de rivier was een rijksprogramma, gefinancierd uit rijksmiddelen, met centrale regie door een speciaal hiervoor samengestelde Programmadirectie. In de PKB waren aanvankelijk 39 maatregelen opgenomen, daarvan zijn in de loop van het programma 5 maatregelen vervallen. Het gaat om de Benedenrivieren, de Maas, de Waal, de IJssel, de Nederrijn en Lek. De totale kosten bedroegen € 2,3 miljard.[3]
De uitvoer bleef binnen het budget en bleef grotendeels binnen de planning, hetgeen te danken was aan een slim concept van publiek-publieke samenwerking en aan een organisatiecultuur waarbinnen partijen elkaar serieus namen en samenwerkten op basis van gelijkwaardigheid en het elkaar wat gunnen (win-win), ook al hadden ze vaak een andere positie op de hiërarchische ladder.[4]
- ↑ Rijkswaterstaat, Ruimte voor de rivieren. www.rijkswaterstaat.nl. Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Geraadpleegd op 5 april 2022.
- ↑ Inspraakwijzer Ruimte voor de Rivier
- ↑ Rijkswaterstaat, Ruimte voor de rivieren. www.rijkswaterstaat.nl. Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Geraadpleegd op 2 januari 2024.
- ↑ Citefout: Onjuist label
<ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam:1