Safiyya bint Huyayy ((ar) صفية بنت حيي) was een Joodse vrouw van de stam Banu Nadir. Bij de Slag bij Khaybar in 628 werd ze een weduwe en werd ze gevangengenomen door de moslims. Ze werd vervolgens Mohammeds tiende vrouw. Zoals alle andere vrouwen van Mohammed stond Safiyya bekend als moeder der gelovigen (naar Soera 33:6). Het huwelijk leidde niet tot kinderen en eindigde met Mohammeds dood in Medina in 632.