Sandrine Bonnaire | ||||
---|---|---|---|---|
Bonnaire als president tijdens het Deauville American Film Festival in 2012
| ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 31 mei 1967 | |||
Geboorteplaats | Gannat, Allier | |||
Land | Frankrijk | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1982-heden | |||
Beroep | Actrice | |||
Handtekening | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
|
Sandrine Bonnaire (Gannat, 31 mei 1967) is een Franse actrice, die meespeelde in meer dan 40 films.
Bonnaire begon te acteren in 1983 toen zij 16 jaar oud was en speelde een rol in het drama À nos amours van Maurice Pialat. Enigszins autobiografisch speelde zij de rol van een meisje uit een voorstad dat seksueel ontwaakt. Zij kreeg hiervoor in 1984 de César van meest beloftevolle actrice.
Haar internationale doorbraak kwam in 1986 toen zij de hoofdrol speelde in het drama Sans toit ni loi, in een regie van Agnès Varda, waarmee zij haar tweede César won. Monsieur Hire, een misdaaddrama naar een roman van Georges Simenon en geregisseerd door Patrice Leconte, volgde in 1989. In 2004 vertolkte zij een hoofdrol in het romantisch drama Confidences trop intimes, een andere film van Patrice Leconte. Ook met Maurice Pialat en Agnès Varda werkte ze meermaals samen, evenals met Jacques Rivette, Claude Chabrol, Philippe Lioret en Safy Nebbou.
Bonnaire heeft een dochter uit haar relatie met William Hurt, die zij in 1991 leerde kennen tijdens het maken van het drama La Peste naar de gelijknamige roman van Albert Camus. Zij speelden ook samen in Confidences à un inconnu (1994). In maart 2003 huwde zij met acteur en scenarioschrijver Guillaume Laurant.
Sinds enige jaren werkt Bonnaire ook zelf als regisseuse. Haar succesvolle debuut maakte ze in 2007 met Elle s'appelle Sabine, een documentaire over haar autistische zus Sabine.