Een schakelaar is een onderdeel in een elektrisch netwerk dat de elektrische stroom kan onderbreken door de geleiding te verbreken. Een schakelaar kan zo de verbinding maken (gesloten) of breken (open).
Het vormt onderdeel van een schakeling en kan handbediend zijn of mechanisch geactiveerd worden zoals een eind- of drukschakelaar. De bekendste is de lichtschakelaar in huis waarmee een lamp aan of uit gedaan kan worden.
Op schakelaars is doorgaans de nominale stroomsterkte en spanning aangegeven. De eigenlijke schakelinrichting wordt meestal door een kap afgesloten. Het materiaal, waaruit de schakelaars zijn vervaardigd, dient goed isolerend, onbrandbaar en niet-hygroscopisch (vochtaantrekkend) te zijn. Bovendien mag het bij verwarming niet week worden.
In elektronische apparatuur worden vooral digitale schakelaars toegepast. Zo bevat de processor van een computer miljoenen digitale schakelaars (transistors). Hiermee worden vervolgens signalen verwerkt, waarbij het maken van een verbinding een logische 1 vertegenwoordigt (bij een lichtschakelaar aan) en het verbreken van een verbinding een logische 0 (bij een lichtschakelaar uit). De complexe relatie van schakelaars in een schakeling kan geanalyseerd worden door middel van booleaanse algebra.
Mechanische schakelaars kunnen een verschijnsel vertonen dat denderen heet – het kortstondig meerdere malen achtereen maken en verbreken van het contact – en in digitale schakelingen hinderlijk kan zijn.