Back سكوتي مور Arabic سكوتى مور ARZ اسکاتی مور AZB Scotty Moore Czech Scotty Moore Danish Scotty Moore German Scotty Moore English Scotty Moore Esperanto Scotty Moore Spanish اسکاتی مور Persian
| Scotty Moore | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Winfield Scott Moore III | |||
| Geboren | 27 december 1931 | |||
| Geboorteplaats | Gadsden | |||
| Overleden | 28 juni 2016 | |||
| Overlijdensplaats | Nashville | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | jaren vijftig - 2016 | |||
| Genre(s) | rock-'n-roll, rockabilly, blues | |||
| Beroep | musicus | |||
| Instrument(en) | gitaar | |||
| Label(s) | Sun Records | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Winfield Scott Moore III (Gadsden, 27 december 1931 – Nashville, 28 juni 2016), bekend als Scotty Moore, was een Amerikaans gitarist die vanwege zijn scherpe maar ook soepele en bluesy gitaarspel op de jaren-vijftig singles van Elvis Presley geldt als de feitelijke uitvinder van de rockabilly gitaarstijl en zo de gitaar vestigde als het hoofdinstrument van de rock-'n-roll.[1] Moore's gitaarstijl was voor een groot deel verantwoordelijk voor het geluid van Presleys singles; zijn beukende akkoorden en scherpe solo's inspireerden toekomstige rockgitaristen, onder wie Keith Richards, George Harrison, Jeff Beck, Jimmy Page, Bruce Springsteen, Mark Knopfler en Chris Isaak.[2][3] 'Alle anderen wilden Elvis zijn. Ik wilde Scotty zijn,' aldus Keith Richards in Moore's autobiografie.[4]
Moore was vooral bekend als de gitarist in de band van Elvis Presley tussen 1954 en het begin van diens filmjaren. Moore en de andere bandleden zijn te zien in enkele Elvis-films, waaronder Jailhouse Rock uit 1957 en G.I. Blues uit 1960. In de jaren zestig bleef Moore in de studio met Presley opnemen. De laatste maal dat hij met Presley werkte was tijdens de 1968 Comebackspecial. Bij het gedeelte waar Presley met enkele muzikanten op een podium zit, is Moore de gitarist. Scotty Moore werd in 2000 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame en stond in 2011 op plaats 29 van de lijst 100 beste gitaristen aller tijden van het Amerikaanse blad Rolling Stone.[2]
- ↑ William Grimes, 'Scotty Moore, Hard-Driving Guitarist Who Backed Elvis Presley, Dioes at 84.' The New York Times, 28 juni 2016. Geraadpleegd op 29 juni 2016.
- ↑ a b Grimes
- ↑ An., "Scotty Moore, guitarist on Elvis's early hits, dies aged 84." The Guardian, 29 juni 2016. Geraadpleegd op 29 juni 2016
- ↑ Geciteerd bij Grimes. Origineel: "Everyone else wanted to be Elvis. I wanted to be Scotty."