Een seem is in de semantiek en de tekstlinguïstiek een "minimale" betekenisdragende eenheid, waardoor het ene semeem wordt onderscheiden van het andere.
De functie van een seem in de semantiek is goed vergelijkbaar met die van een distinctief kenmerk in de fonologie (waarmee minimale paren worden onderscheiden). Wat in de semantiek onder een seem wordt verstaan, komt daarnaast overeen met een semantisch kenmerk in de componentenanalyse. Anderzijds komt een seem in de semantiek ruwweg overeen met een lexeem in de lexicologie en een vrij morfeem in de morfologie. Al deze begrippen zijn echter zeker niet onderling uitwisselbaar, aangezien ze steeds op andere deelgebieden van de taalkunde betrekking hebben.