Selffulfilling prophecy

Een selffulfilling prophecy^[1] (Engels: self-fulfilling prophecy, letterlijk zelfvervullende voorspelling) is een voorspelling die direct of indirect leidt tot het uitkomen van die voorspelling. De socioloog Robert K. Merton definieerde het begrip als volgt:

"De selffulfilling prophecy is in aanvang een foute definitie van de situatie die een nieuw gedrag oproept waardoor de oorspronkelijke foute kijk waar wordt. Deze schijnbare juistheid van de voorspelling houdt een foute voorstelling van zaken in stand. De voorspeller zal namelijk datgene wat uiteindelijk gebeurd is aanvoeren als bewijs dat hij van begin af aan gelijk had."^[2]

De term self-fulfilling prophecy werd al gebruikt in het midden van de 19e eeuw,^[3][4] maar het thema van de zelfvervullende voorspelling is al ouder en is terug te vinden in de mythologie van de Griekse en Indiase oudheid. De Griekse god Kronos bijvoorbeeld probeerde aan een onheilsprofetie te ontkomen door zijn eigen kinderen op te eten, maar riep daardoor dat onheil juist over zichzelf af.

De selffulfilling prophecy is een van de mogelijke gevolgen van het Thomas-theorema dat erop neerkomt dat wanneer mensen situaties als werkelijk definiëren, die situaties ook werkelijke gevolgen hebben. Dit is terug te zien in het Pygmalion-effect, genoemd naar een psychologisch experiment uit 1966 van de aan Harvard verbonden psycholoog Robert Rosenthal. Rosenthal nam intelligentietesten af van leerlingen, maar vervalste de uitkomsten willekeurig en gaf deze aan de leerkracht. De leerlingen die op basis van de vervalste tests als "intelligent" aangemerkt waren, behaalden betere resultaten op school dan degenen die als "minder intelligent" golden. Een verklaring voor dit verschijnsel is dat de leraar meer van zijn "intelligente" leerlingen verwachtte en onbewust meer aandacht aan hen besteedde, waardoor hij ze bevoordeelde en ze daadwerkelijk beter gingen presteren.

Het tegenovergestelde van de zelfvervullende voorspelling is de zelfweerleggende voorspelling.

1. ↑ Zie Grote Van Dale
2. ↑ "The self-fulfilling prophecy is, in the beginning, a false definition of the situation evoking a new behavior which makes the original false conception come true. This specious validity of the self-fulfilling prophecy perpetuates a reign of error. For the prophet will cite the actual course of events as proof that he was right from the very beginning." (en) Merton, Robert K. (1968). Social Theory and Social Structure. Free Press, p. 477. ISBN 0-02-921130-1.
3. ↑ (en) N.N. (februari 1851). Religious Authority. The Principles of Social Organisation. Fraser's Magazine for Town and Country XXIII (CXXXIV): p. 130. Geraadpleegd op 14 juli 2012.
4. ↑ (en) B.J. Barbour (september 1854). Address, delivered before the Literary Societies of the Virginia Military Institute, July 4th, 1854. Southern Literary Messenger XX (9): p. 522. Geraadpleegd op 14 juli 2012.