Shoegaze

Shoegaze
Slowdive in 1992
Stilistische oorsprong indierock, alternative rock, noisepop, dreampop, psychedelische muziek, neo-psychedelia, postpunk, ethereal wave, garagerock, experimentele pop, spacerock
Culturele oorsprong Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk, eind jaren 80
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Shoegaze is een voornamelijk Brits subgenre van indierock, genoemd naar de typische houding van de muzikanten op het podium: onbeweeglijk met hun hoofd naar hun schoenen gericht, vanwege het grootschalige gebruik van effectpedalen.[1] Het genre wordt gekenmerkt door de grootse en sfeervolle wall of sound van gitaarklanken waarachter dromerige melodieën schuilgaan. De vaak androgyne[2] stemmen zijn moeilijk te onderscheiden van de instrumenten omdat deze luider dan de zang gemixt zijn en de instrumenten zelf zijn nauwelijks te herkennen. Teksten, als ze al verstaanbaar zijn, beschrijven zoete, kleurrijke dromen over liefde, intimiteit en drugs. Kenmerkend aan vele shoegazegroepen is dat zowel mannen als vrouwen een prominente rol spelen in de bezetting.[3]

Bilinda Butcher van My Bloody Valentine in 2009
  1. (en) Going Blank Again: a history of shoegaze. UNCUT (3 november 2017). Geraadpleegd op 23 december 2020.
  2. (en) Finn Cohen, Shoegaze, the Sound of Protest Shrouded in Guitar Fuzz, Returns. The New York Times (14-08-2017). Geraadpleegd op 23-12-2020.
  3. (en) Gabriela Helfet, Discovering the Women of Shoegaze from 1988-1994, with ELLES. The Vinyl Factory (18 november 2020). Geraadpleegd op 23 december 2020.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy