Show, don't tell

Het voorschrift Show, don't tell (Toon, in plaats van te vertellen) is een uitdrukking uit de narratologie, en met name het scenarioschrijven, die benadrukt dat de schrijver er goed aan doet om waar mogelijk vertelde informatie te vervangen door actie en dialoog.

De bedoeling van deze techniek is om de lezer in staat te stellen het verhaal door middel van acties, woorden, gedachten en gevoelens te ervaren in plaats van via een kant en klare expositie door de auteur. Door 'te tonen' in plaats van te beschrijven zou de lezer zich nauwer bij het verhaal betrokken voelen. Deze techniek, waarbij ook non-verbale communicatie hoort (mimiek, gebaren), zou er ook voor zorgen dat de scène visueler en dynamischer overkomt.

Ernest Hemingway was een bekend voorstander van de show, don't tell -stijl. Zijn beroemde "IJsbergtheorie", ook wel bekend als de "theorie van het weglaten", is afkomstig uit zijn verhandeling over stierenvechten, "Death in the Afternoon":

"Als een schrijver van proza goed weet waar hij over schrijft, kan hij dingen weglaten, en de lezer zal dan, als de schrijver waarachtig genoeg schrijft, die dingen even goed kunnen aanvoelen als wanneer de schrijver het allemaal had uitgelegd. Een ijsberg beweegt zo waardig omdat maar een achtste deel ervan boven water uitsteekt."