Siboga-expeditie

De Siboga-expeditie was een Nederlandse zoölogische, botanische, geologische en hydrografische expeditie naar Nederlands-Indië (het huidige Indonesië) van maart 1899 tot februari 1900. Hij is genoemd naar het marinevaartuig waarmee de expeditie is uitgevoerd, de kanonneerboot Hr. Ms. Siboga.

De leider van de expeditie was Max Wilhelm Carl Weber. De overige leden van de expeditie waren zijn vrouw, tevens fycologe, Anna Weber-van Bosse, zoöloog en eerste assistent Jan Versluys, zoöloog en tweede assistent Hugo Nierstrasz, de arts A. Schmidt en de tekenaar J.W. Huijsmans. De commandant van de Siboga, de luitenant ter zee 1ste kl. Gustaaf Tydeman, zorgde samen met de officieren H.J. Boldingh en C.E. Hoorens van Heyningen voor de hydrografische en cartografische opnemingen. De ontdekkingen die Weber tijdens de expeditie deed leidden er onder meer toe dat hij een alternatief voor de Wallacelijn voorstelde dat bekendstaat als de lijn van Weber.