De simurgh (senmurv, saena-meregha) (Perzisch: سیمرغ) is een mythische vogel uit de Perzische mythologie, die op de top van de berg Elboers (een heilige Perzische berg die de hemel raakt) zou leven. Het is een alwetende vogel die kan denken en praten. Met koning Salomo sprak hij over filosofie. Zijn vleugels zijn breed als de wolken en zijn veren bezitten magische helende krachten. Het dier is half vogel, half zoogdier, en zoogt zijn jongen als een vleermuis. Hij zou 1500 jaar lang leven, zichzelf nieuw leven inblazen en dan nog eens 1500 jaar leven.
Ooit had de simurgh een nest in de Boom der Kennis. Deze werd bewaakt door duizenden geesten en de zaden van goedheid en kennis ontsproten aan de takken. Toen de Simurgh uit de boom opsteeg, groeiden duizend nieuwe twijgen uit de gehavende boom. Toen de simurgh weer neerstreek in de boom, braken de duizend twijgen af en verspreidden de zaden van al het leven zich over de aarde.
De combinatie van si (dertig) en murgh (vogel) betekent dertig vogels in een. Allerlei vogels gingen op zoek naar de simurgh, toen ze in China een veer van hem hadden gevonden. De vogels werden geëerd met de cryptische uitspraak dat ze allemaal de simurgh waren en dat de simurgh hen allemaal was. Farid ad-Din Attar schreef over de zoektocht naar de simurgh in De Samenspraak van de Vogels.