Sint-Willibrordkerk (Utrecht)

Zie Sint-Willibrorduskerk (Vleuten) voor het artikel over het kerkgebouw in de Utrechtse subwijk Vleuten.
Sint-Willibrordkerk
Interieur van de Sint-Willibrordkerk
Interieur van de Sint-Willibrordkerk
Plaats Utrecht
Denominatie Traditioneel Rooms-katholiek
Gewijd aan Sint-Willibrord
Coördinaten 52° 6′ NB, 5° 7′ OL
Gebouwd in 1875-1877
Monumentale status Rijksmonument
Monumentnummer  36364
Architectuur
Architect(en) Alfred Tepe
Bouwmateriaal baksteen met bepleistering
Stijlperiode Neogotiek
Klokkentoren dakruiter op de viering met drie klokken
Portaal inpandig bakstenen portaal
Koor St. Bernulphusgilde
Schip St. Bernulphusgilde
Interieur
Preekstoel Alfred Tepe
Altaar Friedrich Wilhelm Mengelberg
Orgel Michaël Maarschalkerweerd
Zitplaatsen 350
Detailkaart
Sint-Willibrordkerk (Binnenstad)
Sint-Willibrordkerk
Afbeeldingen
De kerk torent boven omliggende gebouwen uit
De kerk torent boven omliggende gebouwen uit
Officiële website
(en) Atlas Obscura-pagina
Portaal  Portaalicoon   Christendom

De Sint-Willibrordkerk aan de Minrebroederstraat in de Nederlandse stad Utrecht is een rooms-katholieke kerk in neogotische stijl. De voorgangers van de huidige kerk waren een zeventiende-eeuwse schuilkerk aan de Dorstige Hartsteeg, en vanaf 1842 de provisorische Silokerk aan de Herenstraat.[1] De kerk is eigendom van de Sint Willibrordus Stichting, die door pater Winand Kotte A.A. werd opgericht. De kerk werd in 1976 aangewezen als rijksmonument.

Sinds 2016 is de Sint Willibrordkerk in gebruik door de Priesterbroederschap Sint Pius X (FSSPX) en verzorgt zij de tridentijnse mis in de kerk.

  1. Voor de problemen bij de verhuizing in 1842: T.H.von der Dunk, 'Een onverkoopbare kerk. Pastoor Joannes Hartman en de oude augustijnenstatie in de Heerenstraat', in: J.Vis en W.Janse (red.), Staf en storm. Het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in Nederland in 1853: actie en reactie (Hilversum 2002), p.260-288.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in