Sint-Willibrordkerk | ||||
---|---|---|---|---|
Interieur van de Sint-Willibrordkerk
| ||||
Plaats | Utrecht | |||
Denominatie | Traditioneel Rooms-katholiek | |||
Gewijd aan | Sint-Willibrord | |||
Coördinaten | 52° 6′ NB, 5° 7′ OL | |||
Gebouwd in | 1875-1877 | |||
Monumentale status | Rijksmonument | |||
Monumentnummer | 36364 | |||
Architectuur | ||||
Architect(en) | Alfred Tepe | |||
Bouwmateriaal | baksteen met bepleistering | |||
Stijlperiode | Neogotiek | |||
Klokkentoren | dakruiter op de viering met drie klokken | |||
Portaal | inpandig bakstenen portaal | |||
Koor | St. Bernulphusgilde | |||
Schip | St. Bernulphusgilde | |||
Interieur | ||||
Preekstoel | Alfred Tepe | |||
Altaar | Friedrich Wilhelm Mengelberg | |||
Orgel | Michaël Maarschalkerweerd | |||
Zitplaatsen | 350 | |||
Detailkaart | ||||
Afbeeldingen | ||||
De kerk torent boven omliggende gebouwen uit
| ||||
Officiële website (en) Atlas Obscura-pagina | ||||
|
De Sint-Willibrordkerk aan de Minrebroederstraat in de Nederlandse stad Utrecht is een rooms-katholieke kerk in neogotische stijl. De voorgangers van de huidige kerk waren een zeventiende-eeuwse schuilkerk aan de Dorstige Hartsteeg, en vanaf 1842 de provisorische Silokerk aan de Herenstraat.[1] De kerk is eigendom van de Sint Willibrordus Stichting, die door pater Winand Kotte A.A. werd opgericht. De kerk werd in 1976 aangewezen als rijksmonument.
Sinds 2016 is de Sint Willibrordkerk in gebruik door de Priesterbroederschap Sint Pius X (FSSPX) en verzorgt zij de tridentijnse mis in de kerk.