Sippar

Sippar
Kegel van klei met inscriptie ter gelegenheid van de bouw van de muren van Sippara door Hammurabi
Situering
Coördinaten	33° 4′ NB, 44° 15′ OL
Portaal    Archeologie

Sippara (Zimbir in Sumerisch, Sippar in Assyro-Babylonisch) was een antieke Babylonische stad op de oostelijke oever van de Eufraat, ten noorden van Babylon. Het was opgedeeld in twee buurten, "Sippar van de Zonnegod" en "Sippar van de godin Ishtar", de laatste werd ontdekt door Hormuzd Rassam in 1881 bij Abu Habba, ca. 20 km ten zuidoosten van Bagdad.

Twee andere Sippars worden genoemd in inscripties, een daarvan is "Sippar van Eden", dat een extra wijk van de stad moet zijn geweest. Er is in het verleden gesuggereerd dat een van deze Sippars Akkad was, de nog steeds niet gelokaliseerde hoofdstad van het Akkadische Rijk, maar deze identificatie is inmiddels ontkracht.^[1]

De twee Sippars van de Zonnegod en Anunit worden in het Oude Testament genoemd als Sepharvaim. Een groot aantal spijkerschrift kleitabletten en andere monumenten zijn gevonden in de ruïnes van de tempel van de zonnegod welke E-Babara (E: huis) genoemd werd door de Sumeriërs, Bit-Un (Bit: huis) door de Semieten.

1. ↑ Unger, Eckhard. "Akkad." Reallexikon der Assyriologie, 1, eds. Erich Ebeling en Bruno Meissner. Berlijn: W. de Gruijter. OCLC 23582617.