Back سكوباس Arabic Skopas Azerbaijani Скопас Byelorussian Скопас Bulgarian Escopes de Paros Catalan Skopás Czech Skopas German Σκόπας Greek Scopas English Escopas Spanish
Attische funeraire stèle toegeschreven aan Skopas of zijn atelier. Een jongeman houdt een lagobolon (werptuig voor de hazenjacht) in de linkerhand: hij is dus een jager. Een hond snuffelt aan de grond. Rechts kijkt de vader leunend op een stok en in rouwkledij de jongeman aan. Kleine gaten bij de kapsels konden dienen om metalen kronen te bevestigen op de hoofden. Verder dommelt een slaaf op de treden, uitgeput door het verdriet. De weergave van het lichaam van de jongeman is geïnspireerd door een standbeeld van een heros. De stèle werd gevonden in de bedding van de rivier de Ilisos in Athene.
Skopas of Scopas (Oudgrieks Σκόπας) was een beroemd Grieks beeldhouwer en architect uit de 4e eeuw v.Chr., wiens artistieke hoogtepunt vermoedelijk tussen 375 en 340 v.Chr. valt. Zijn herkenbare, pathetische stijl, gekenmerkt door veel bewegingen, vormt de overgang van het klassieke evenwicht naar de sterk bewogen hellenistische kunst. De 4e eeuw v.Chr. zorgde voor een enorme verandering in de beeldende kunst. Kunstenaars als Praxiteles, Skopas en Lysippos namen een nieuwe, soevereine houding aan. Ze gingen zichzelf als meesters in hun vak beschouwen.
Scopas werkte onder meer mee aan het Mausoleum van Halicarnassus: van zijn reliëfs zijn fragmenten bewaard in het British Museum in Londen. Ook aan de Artemistempel van Efese zou hij enkele zuilbasementen in reliëf hebben uitgevoerd.
Van zijn talrijke goden- en heroënbeelden die overal in Attica, Boeotië, de Peloponnesos en Klein-Azië waren opgesteld zijn slechts beschrijvingen uit de literatuur bekend. Van verschillende bewaarde kopieën, waarvan de originelen aan hem worden toegeschreven, is de identificatie omstreden.
Hoewel Skopas een befaamd kunstenaar was, zijn er weinig klassieke bronnen over hem bewaard gebleven. De eerste klassieke auteur die Skopas vermeldde was Cicero, die bijna driehonderd jaar later leefde. Gelukkig hanteerde Skopas een specifieke en herkenbare stijl, waardoor zijn pathetische en dynamische beelden ons na al die eeuwen overgeleverd zijn.