Slag bij Alam el Halfa

Slag bij Alam el Halfa
Onderdeel van de Tweede Wereldoorlog
Het verloop van de slag om Alam el Halfa
Datum	30 augustus - 5 september 1942
Locatie	El Alamein, Egypte
Resultaat	Strategische defensieve geallieerde overwinning.
Strijdende partijen
Duitsland Italië Verenigd Koninkrijk Nieuw-Zeeland
Leiders en commandanten
Erwin Rommel Bernard Montgomery
Troepensterkte
6 divisies 4 divisies
Verliezen
2.900 gedood, gewond of gevangengenomen, 49 tanks en 36 vliegtuigen 1.750 gedood, gewond of gevangengenomen, 68 tanks en 67 vliegtuigen

De Slag bij Alam el Halfa was een belangrijke veldslag in Noord-Afrika tijdens de Tweede Wereldoorlog. De slag vond plaats tussen 30 augustus en 5 september 1942 ten zuiden van El Alamein. Het Pantserleger Afrika, bestaande uit Duitse en Italiaanse divisies onder het bevel van Erwin Rommel, deed er een poging om het Britse Achtste Leger, dat onder bevel stond van Bernard Montgomery, te omsingelen. In het laatste grote offensief van de Noord-Afrikaanse Veldtocht trachtte Rommel het Britse leger te verslaan vooraleer het voorzien kon worden van materieel en versterkingen, wat een overwinning voor de asmogendheden vrijwel onmogelijk maakte.

Montgomery, die door inlichtingen afkomstig van Ultra descriptie op voorhand op de hoogte was gesteld van Rommels intenties, liet opzettelijke een gat ontstaan in de zuidelijke sector van het front. Hij wist dat de Duitsers hier gingen aanvallen en stelde zijn artillerie en pantservoertuigen 32 kilometer achter het front op, rondom de bergkam van Alam el Halfa. In een nieuwe tactiek werden de tanks ingegraven en gebruikt als antitankwapens, waardoor er geen tegenaanval gelanceerd hoefden te worden, zoals in het verleden het geval was. Ze konden daardoor hun positie op de bergkam behouden. In tegenstelling tot andere tactieken, leidde dit tot een minimum aan verliezen.

Omdat zijn bevoorrading twijfelachtig was en het maar niet lukte de bergkam te veroveren, gaf Rommel het bevel om terug te trekken. Montgomery besloot zijn defensieve overwinning niet uit te buiten en zijn troepen te sparen voor wat de Tweede Slag bij El Alamein zou worden. Toch lanceerde de 2e Nieuw-Zeeland Divisie, tegen het bevel in, een aanval op een Italiaanse positie en leed hierbij zware verliezen. Rommel beweerde dat het Britse luchtoverwicht een beslissende rol speelde in Montgomery’s overwinning.