Slag bij Svolder
|
|
|
Datum
|
9 september 999
|
Locatie
|
In Sont of bij Rügen
|
Resultaat
|
Geallieerde overwinning
|
Strijdende partijen
|
|
Leiders en commandanten
|
|
Troepensterkte
|
11 oorlogsschepen
|
70+ oorlogsschepen
|
|
Verliezen
|
11 oorlogsschepen
|
onbekend
|
|
De Slag bij Svolder (Svold, Swold)[1] was een zeeslag die op 9, 10 of 11 september 999 of 1000 in het westelijk deel van Oostzee werd uitgevochten tussen aan de ene kant de Noorse koning Olaf Tryggvason en aan de andere kant een coalitie van zijn talrijke vijanden. De achtergrond van deze slag was de eenwording van Noorwegen, de lang lopende Deense pogingen om controle over delen van Noorwegen te verkrijgen, en de verspreiding van het christendom in Scandinavië.
Koning Olaf was op weg naar huis na een expeditie naar Wendland (het huidige Pommeren), toen hij in een hinderlaag terechtkwam en werd overvallen door een alliantie van Sven Gaffelbaard, de koning van Denemarken, Olof Skötkonung (ook bekend als Olaf Eríksson), de koning van Zweden, en Erík Hákonsson, jarl Lade. Tryggvason stond tegen een grote overmacht. Hij had tijdens de slag slechts elf oorlogsschepen (drakkars) tot zijn beschikking, terwijl zijn vijanden beschikten over ten minste 70 schepen.[2] De Noorse koninklijke schepen werden een voor een uitgeschakeld, als laatste van allen het grootste schip, de Ormen Lange (de "Lange Slang"), die door Jarl Erik buiten gevecht werd gesteld. Daarop zou Olaf Tryggvason zichzelf in volle wapenuitrusting in zee hebben geworpen. Zijn lijk werd niet teruggevonden. Na de slag bij Svolder werd het grootste deel van Noorwegen geregeerd door de twee jarls van het bij Trondheim gelegen schiereiland Lade als een leengoed van respectievelijk Denemarken en Zweden.
- ↑ Oudnoords: Svöld, Svöldr, Svölð of Svölðr.
- ↑ Jones, Vikingen, blz. 137-38.