Slag om Korsoen

Slag om Korsoen
Onderdeel van Oostfront
Troepen van het Rode Leger in de regio Korsoen
Datum	24 januari - 16 februari 1944
Locatie	Tsjerkasy, Sovjet-Unie
Resultaat	Overwinning voor de Sovjet-Unie
Strijdende partijen
Sovjet-Unie  Duitsland
Leiders en commandanten
Nikolaj Vatoetin Ivan Konev Georgi Zjoekov Erich von Manstein Otto Wöhler Hermann Breith Wilhelm Stemmermann Walter Krüger
Verliezen
80.188 30.000 - 73.000

De Slag om Korsoen-Tsjerkasy vond plaats van 24 januari tot 16 februari 1944 aan het oostfront van de Tweede Wereldoorlog. De veldslag maakte deel uit van het Sovjet Dnjeproffensief. Het 1e en 2e Oekraïense Front, onder leiding van respectievelijk Nikolaj Vatoetin en Ivan Konev, wisten Duitse troepen van Legergroep Zuid te omsingelen in een gebied nabij de rivier Dnjepr. In de weken daarna probeerden de twee fronten de omsingelde Duitse troepen te vernietigen. De Duitsers probeerden tegelijkertijd uit te breken, wat gecombineerd werd met een ontzetting van buitenaf. Dit leidde tot zware verliezen.

De overwinning van de Sovjets in deze veldslag was een succesvolle toepassing van de diepe operatiedoctrine. Volgens deze doctrine moest een doorbraak van de vijandelijke linies gevolgd worden door de inzet van reservetroepen, die moesten doorstoten naar het strategische achterland van de vijand. De levering van grote hoeveelheden Amerikaanse en Britse vrachtwagens en halfrupsvoertuigen gaven de Sovjettroepen meer mobiliteit dan zij daarvoor hadden. Samen met de mogelijkheid van de Sovjets om grote hoeveelheden eenheden in reserve te houden, gaf dit het Rode Leger de gelegenheid om telkens weer tot ver achter de Duitse frontlinie door te dringen.

Hoewel de gevechten niet leidden tot de ineenstorting van het Duitse front, iets waar de Sovjetbevelhebbers op gehoopt hadden, betekenden ze een groot verlies van het aantal troepen en zware wapens dat de Duitsers ter beschikking hadden. Gedurende de rest van de oorlog brachten de Sovjets grote Duitse eenheden in gevaar, terwijl de Duitsers constant moesten reageren op de ene crisis na de andere. Bewegelijke Sovjet offensieven bleven voor de rest van de oorlog het kenmerk van het Oostfront.