Een slingertuin is een bij de negentiende-eeuwse Groninger borgen en statige boerderijen veel voorkomende tuin in Engelse landschapsstijl.
Kenmerkend voor de slingertuinen is het verschil in hoogte en het 'kronkelige' verloop van waterpartijen, borders en voetpaden. Herenboeren lieten slingertuinen aanleggen om hun boerderijborgen meer aanzien te geven.
Oorspronkelijk was de term een schimpnaam omdat met name mensen uit andere klassen dan herenboeren het belachelijk vonden dat een tuin niet als moestuin was ingericht maar als siertuin.[bron?]
Slingertuinen zijn door Bert Schierbeek bezongen in het gedicht De slingertuinen van Beerta.