Slot Babelsberg

Schloss Babelsberg
Onderdeel van de werelderfgoedinschrijving: Paleizen en parken van Potsdam en Berlijn
Schloss Babelsberg
Land	Duitsland
UNESCO-regio	Europa en Noord-Amerika
Criteria	i, ii, iv
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr.	532
Inschrijving	1990 (14e sessie)
Uitbreiding	1992 en 1999
UNESCO-werelderfgoedlijst

Het Schloss Babelsberg (Nederlands: Slot Babelsberg) is gebouwd als een zomerresidentie van de toenmalige prins Wilhelm I en zijn echtgenote prinses Augusta van Saksen-Weimar-Eisenach. Ze zouden meer dan vijftig jaar lang dit kasteel gebruiken. Het kasteel ligt in het grote Babelsbergpark tussen Potsdam en Berlijn aan de oever van Havel.

Het kasteel werd tussen 1835 en 1849 in twee bouwfasen gebouwd naar plannen van de architecten Karl Friedrich Schinkel, Friedrich Ludwig Persius en Johann Heinrich Strack. De jongere broer van Wilhelm I, Karel had Schloss Glienicke, de oudere broer Frederik Willem IV had vervolgens Schloss Charlottenhof laten bouwen. Wilhelm I kreeg van zijn zuinige vader in 1833 met mondjesmaat de middelen voor de aanleg van Schloss Babelsberg en het Park Babelsberg.

Het kasteel wordt beheerd door de Stiftung Preußische Schlösser und Gärten Berlin-Brandenburg (SPSG). In 1990 werd het Schloss Babelsberg door UNESCO als cultureel werelderfgoed erkend en opgenomen op de werelderfgoedlijst als onderdeel van de Paleizen en parken van Potsdam en Berlijn.

Zie de categorie Schloss Babelsberg van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.