Soldatenkeizers

De soldatenkeizers (235-285) waren de keizers die als commandant door hun veelal opstandige legioenen tot keizer waren uitgeroepen tijdens de Romeinse crisis van de 3e eeuw. Deze keizers volgden elkaar snel op; velen werden al kort na hun verkiezing door handlangers van rivalen vermoord. Vaak waren ze ook druk bezig de grenzen van het Imperium Romanum te verdedigen, waardoor ze zelden in Rome waren gedurende hun (meestal korte) regering. Een aantal van hen stierf op het slagveld (in het harnas), maar in veel gevallen werd de macht geüsurpeerd door andere legeraanvoerders, die meenden het rijk beter te kunnen verdedigen dan de zittende soldatenkeizer.

Het was pas onder Aurelianus dat het rijk zich kon herstellen.