Sonderbund-oorlog | ||||
---|---|---|---|---|
■ Eedgenootschap (overwegend liberaal protestants)
■ Sonderbund (conservatief katholiek)
■ Neutrale kantons | ||||
Datum | 3 – 29 november 1847 | |||
Locatie | Zwitserland | |||
Resultaat | Liberale protestantse overwinning | |||
Strijdende partijen | ||||
| ||||
Leiders en commandanten | ||||
|
Geschiedenis van Zwitserland |
Algemeen overzicht per periode |
tot 200 v.C. |
Vroege geschiedenis
Allemannië · Bourgondië (400–900) Oude Eedgenootschap Confederatie van de VIII kantons (1332–1481) Franse periode en restauratie Bondsstaat |
|
Portaal Geschiedenis Portaal Zwitserland |
De Sonderbund-oorlog (Duits: Sonderbundskrieg) was een korte Zwitserse godsdienstige burgeroorlog in 1847, waarbij conservatieve katholieke kantons een mislukte poging deden om zich van het Eedgenootschap af te scheiden. Zij reageerden op de liberale protestantse kantons die onder leiding van Zürich en Bern antiklerikale wetgeving wilden doorvoeren.[1]
De Sonderbund, in 1845 voortgekomen uit de Sarnerbund (1832), was een verbond van de conservatieve katholieke bergkantons Luzern, Uri, Schwyz, Unterwalden, Zug, Fribourg en Wallis, die zich in 1847 van het Zwitserse Eedgenootschap wilden afscheiden.
Na een kortstondige oorlog van 3 tot en met 29 november 1847, waarbij 93 doden en 510 gewonden vielen, werd de Sonderbund verslagen.[2]
De overwegend liberale protestantse kantons uit het heuvelland, waar zich ook de grote steden Zürich, Bern, Bazel en Genève bevonden, konden vervolgens ongehinderd uitvoering geven aan hun plan om de losse statenbond (confederatie) van het Eedgenootschap om te vormen tot een bondsstaat (federatie), die beter was aangepast aan de eisen van de moderne tijd.