Speaker van het Lagerhuis | ||||
---|---|---|---|---|
Speaker of the House of Commons | ||||
Periode: 1377 – heden | ||||
Kantoor | ||||
Aanspreekvorm | The Right Honourable Mr Speaker | |||
Residentie | Palace of Westminster | |||
Voordracht door | De Koning(in) van het Verenigd Koninkrijk | |||
Benoemd door | De voltallige vergadering van het House of Commons | |||
Ambtstermijn | Naar het de Koning(in) behaagt (At Her/His Majesty's pleasure) | |||
Plaatsvervanger | Deputy Speaker | |||
Geschiedenis | ||||
Eerste | Thomas de Hungerford | |||
Ontstaan in | 1377 | |||
Huidige | Lindsay Hoyle | |||
Sinds | 4 november 2019 | |||
Overig | ||||
Salaris | £ 145,492 | |||
Website | parliament.uk | |||
|
De Speaker van het Lagerhuis (Engels: Speaker of the House of Commons) is de voorzitter van het Britse Lagerhuis, en wordt van oudsher gezien als de eerste burger van het land.
De voorzitter zit de plenaire debatten voor en bepaalt wie er mag spreken. Hij is ook verantwoordelijk voor ordehandhaving in het parlement en kan leden straffen die zich niet aan de regels houden. De Speaker blijft partijloos en verbreekt zijn banden met politieke partijen als hij aan zijn functie begint. Hij neemt ook slechts deel aan stemmingen als de stemmen staken. Als hij zich bij de volgende Lagerhuisverkiezingen opnieuw verkiesbaar stelt, doet hij dit evenmin onder de naam van een partij, maar als 'The Speaker seeking re-election'.[1]
In 1992 was Betty Boothroyd de eerste vrouw die gekozen werd tot Speaker.
Michael Martin trad op 21 juni 2009 af vanwege het declaratieschandaal. Hij is de eerste speaker die ontslag heeft genomen sinds John Trevor in 1695. Zijn opvolger, John Bercow, werd op 22 juni 2009 gekozen en legde zijn taak neer op 31 oktober 2019. Op 4 november 2019 werd Sir Lindsay Hoyle gekozen tot de opvolger van Bercow. Hoyle was tot dat moment lid van de Labourfractie en tevens Deputy Speaker (plaatsvervangend voorzitter).