De sperzieboon – ook wel prinsessenboon, slaboon, herenboon, breekboon of haricot vert genoemd – is een peulvrucht uit de vlinderbloemenfamilie. De sperzieboon is de vrucht van een cultivar van de gewone boon (Phaseolus vulgaris), een eenjarige plant. Er bestaan vele verschillende rassen en cultivars; zo zijn er stoksperziebonen, die ondersteuning van een bonenstaak nodig hebben en er zijn stamsperziebonen.
Sperziebonen zijn biologisch gezien een vrucht, maar worden culinair gezien als een groente. Het geheel van schil en zaden wordt gekookt en dan pas geconsumeerd. Het koken is nodig omdat sperziebonen van nature de gifstof lectine bevatten.[1]
Oorspronkelijk is de sperzieboon afkomstig uit Zuid-Amerika.
De Nederlandse naam is afgeleid van 'aspergieboontjes'.[2] Deze boontjes danken hun naam aan het feit dat ze volgens oud-Hollands gebruik net als asperges met gesmolten boter en nootmuskaat werden opgediend.