Spijkerbroek

Een spijkerbroek, ook wel jeans, is een broek die meestal van een blauwe, sterke, gekeperde katoenen stof (denim oftewel spijkerstof) wordt gemaakt. De broeken zijn voorzien van een soort kleine klinknagels die de zakken verstevigen, vandaar de naam spijkerbroek. Jacob Davis en Levi Strauss kregen op 20 mei 1873 octrooi op deze bevestigingswijze. Oorspronkelijk was dit type broek bedoeld voor goudzoekers en mijnwerkers en later als werkkleding. In de tweede helft van de 20e eeuw zou de spijkerbroek uitgroeien tot een algemeen geaccepteerd mode-artikel.^[1]

De stof van spijkerbroeken wordt geweven met een schering die indigo gekleurd is, terwijl de draden van de inslag wit zijn. De blauwe verfsoort die werd gebruikt, heette in het Frans "bleu de Gênes" (vertaald vanuit het Italiaanse "blu di Genova", dus eigenlijk "Genuees blauw"). Het "bleu de Gênes" werd verbasterd tot het huidige "bluejeans", ofwel jeans.

Standaard heeft een spijkerbroek vijf zakken, twee aan de achterzijde, en twee steekzakken aan de voorzijde. Aan de rechtervoorzijde zit een klein zakje, waar men vroeger een zakhorloge in bewaarde. Omdat het zakhorloge te veel te lijden had in een gewone steekzak, werd dit kleine zakje daar speciaal voor op de spijkerbroek aangebracht. Dit ontwerp van de zakken stamt al uit 1901 toen Levi Strauss het ging toepassen. Daarnaast zitten er ook riemlussen op een spijkerbroek. Ook zitten er 6 rivets op (metalen klinknagels), voor de versteviging om scheuren te voorkomen, zoals op de riemlussen en de hoeken van de zakken.^[2]

Voor (Amerikaanse) jeans wordt een maatsysteem gehanteerd waarbij de wijdte en lengte met een dubbele maat in inches wordt aangegeven: maat 30 / 32 bijvoorbeeld heeft als taille 30 inches = 76 cm en als binnenbeenlengte 32 inches = 81 cm.

1. ↑ Waarom zijn spijkerbroeken dé standaard geworden? - Universiteit van Nederland - YouTube
2. ↑ Aha, daarvoor is dat minizakje van je spijkerbroek, Metronieuws, 25 januari 2016