Een stafdolk (Duits: Stabdolch) is een gedurende de Europese bronstijd wijd verspreid voorkomend object bestaande uit een dolkvormig lemmet uit koper of brons dat haaks bevestigd is aan een houten of aangegoten metalen staf. Oppervlakkig lijken ze hierdoor op middeleeuwse hellebaarden, waar ze echter niet aan verwant zijn.
Stafdolken komen van de vroege tot de late bronstijd in Europa voor, verdwijnen echter aan het begin van de ijzertijd.