Stethoscoop

Een stethoscoop, Oudgrieks: στῆθος, stèthos, borst of borstkas en σκοπέω, skopeo, rondkijken,^[1] is een instrument om naar geluiden in het lichaam te luisteren. Dit heet auscultatie. Een stethoscoop wordt vooral gebruikt om naar de hartslag en naar de geluiden van de ademhaling te luisteren.

Een arts kan met een stethoscoop zeer nauwkeurige conclusies trekken uit wat hij hoort, maar hier is veel ervaring voor nodig en men zal dan ook zelden zien dat een auscultatie wordt uitgevoerd door iemand die geen gespecialiseerd arts of verpleegkundige is. Vooral artsen gebruiken de stethoscoop, dit om lichamelijk onderzoek te verrichten en diagnoses te kunnen stellen binnen sommige specialisaties. Verpleegkundigen in Nederland gebruiken in bepaalde gevallen ook een stethoscoop aangezien zij in sommige werkgebieden onderzoek mogen verrichten en diagnoses kunnen stellen. Hiernaast gebruikt de physician assistant en de verpleegkundig specialist deze met dezelfde bedoeling en expertise als de arts.

Een bloeddrukmeting is een uitzondering op de specialistische regel. Een manuele bloeddrukmeting, waarvoor een stethoscoop wordt gebruikt, is niet zo complex als een auscultatie voor medisch onderzoek.

De stethoscoop heeft enkele toepassingen buiten de geneeskunde, bijvoorbeeld om water door een leiding te horen stromen of een mechaniek te horen functioneren.

1. ↑ De naam stethoscoop letterlijk vertaald, borstkijker, lijkt vreemd, stethofoon zou juister zijn.