Back ستينغ (مصارع) Arabic ستينج (مصارع محترف) ARZ استینق (اویونچو) AZB Steve Borden BAR Стинг (кечист) Bulgarian স্টিং (কুস্তিগির) Bengali/Bangla Sting (wrestler) Czech Sting (wrestler) Danish Sting (Wrestler) German Στινγκ (παλαιστής) Greek
| Steven Borden | ||
|---|---|---|
.jpg)
| ||
Borden in 2023
| ||
| Persoonlijke informatie | ||
| Geboortenaam | Steve Borden | |
| Bijnaam | "The Icon" "The Insane Icon" "The Stinger" "The Vigilante" | |
| Volledige naam | Steven Borden | |
| Nationaliteit |  Verenigde Staten
| |
| Geboorteplaats | Omaha (Nebraska) | |
| Geboortedatum | 20 maart 1959 | |
| Lengte | 191 cm | |
| Gewicht | 114 kg | |
| Carrière | ||
| Debuut | 1 november 1985 | |
| Ringnaam | Sting (TNA (2004 - 2014), WWE (2014 - 2016), AEW (2020 - heden)) Blade Runner Flash Blade Runner Sting Flash (CWA) Flash Borden | |
| Trainer/coach | Terry Funk | |
| Discipline | Sportentertainment | |
| Overige beroep(en) | Professioneel worstelen | |
| (en) IMDb-profiel | ||
Steve Borden (Omaha (Nebraska), 20 maart 1959), beter bekend als Sting, is een Amerikaans professioneel worstelaar, acteur en voormalig bodybuilder die sinds december 2020 uitkomt voor All Elite Wrestling (AEW).[1] Borden wordt beschouwd als een van de beste professionele worstelaars aller tijden. Sting is een zesvoudig WCW World Heavyweight Champion, tweevoudig WCW International en NWA World Heavyweight Champion en tot slot een viervoudig TNA World Heavyweight Champion.
Sting staat algemeen bekend om zijn tijd die hij doorbracht als het publieke gezicht van twee grote Amerikaanse worstelorganisaties: World Championship Wrestling (WCW), die gekocht werd door de World Wrestling Federation (WWF, nu WWE) en Total Nonstop Action Wrestling (TNA).
Sting's 14-jarige samenwerking met WCW en zijn voorganger, Jim Crockett Promotions (JCP), begon in 1987. Hij stond snel op als Main Event worstelaar en wordt beschouwd als de WCW tegenhanger van WWF's Hulk Hogan. In totaal heeft hij 15 kampioenschappen in WCW, onder meer het WCW World Heavyweight Championship, WCW International World Heavyweight Championship en het NWA World Heavyweight Championship en maakte de meeste verschijningen op pay-per-view (PPV) evenementen. Tegen Hogan kopte Sting in december 1997 het meest winstgevende PPV evenement in de geschiedenis van WCW, Starrcade. Na de overname van WCW door de WWF in maart 2001, werden Sting en zijn langdurige rivaal Ric Flair gekozen om op te treden in de Main Event van de laatste aflevering van Nitro.
Na het aflopen van zijn contract met het moederbedrijf van WCW, AOL Time Warner, in maart 2002, voerde Borden gesprekken met het WWF, maar sloot zich uiteindelijk niet aan bij de promotie en toerde in plaats daarvan internationaal met World Wrestling-All Stars (WWA) en won het WWA World Heavyweight Championship, voordat hij toetrad naar TNA Wrestling. In de daaropvolgende 11 jaar, won hij twee keer hij NWA World Heavyweight Championship en vier keer het TNA World Heavyweight Championship. Als resultaat betekende dat, dat hij als enige worstelaar het NWA, WCW en TNA World Championships won in één carrière. In 2012 werd hij opgenomen in de inaugurele TNA Hall of Fame.
In 2014 trad hij uiteindelijk toe aan de WWE, maakte zijn debuut bij het evenement Survivor Series[2] en had zijn debuut wedstrijd bij het evenement WrestleMania 31.[3] Zijn laatste wedstrijd in WWE was bij het evenement Night of Champions waar hij verloor van Seth Rollins voor het WWE World Heavyweight Championship.[4] In 2016 werd hij opgenomen in de WWE Hall of Fame op 2 april 2016, waar hij ook zijn pensioen aankondigde.[5] Later in 2020 had Sting een contract ondertekend met AEW[1] en had zijn eerste wedstrijd bij het evenement Revolution op 7 maart 2021, wat betekent dat hij uit zijn pensioen kwam.[6] Zijn eerste live wedstrijd was op 30 mei 2021 bij het evenement Double or Nothing.[7]
- ↑ a b (en) AEW Staff, "The Icon" Sting Signs With All Elite Wrestling. All Elite Wrestling (3 december 2020). Geraadpleegd op 31 mei 2021.
- ↑ (en) Mike Chiari, Sting Makes His WWE Programming Debut During 2014 Survivor Series. Bleacher Report (24 november 2014). Geraadpleegd op 31 mei 2021.
- ↑ (en) Ryan Dilbert, WWE WrestleMania 2015 Results: Winners, Grades, Reaction and Highlights. Bleacher Report (30 maart 2015). Geraadpleegd op 31 mei 2021.
- ↑ (en) Ryan Dilbert, WWE Night of Champions 2015 Results: Winners, Grades, Reaction and Highlights. Bleacher Report (21 september 2015). Geraadpleegd op 31 mei 2021.
- ↑ WWE, The incomparable Sting gets inducted into immortally: 2016 WWE Hall of Fame on WWE Network. YouTube (3 april 2016). Geraadpleegd op 31 mei 2021.
- ↑ (en) Erik Beaston, AEW Revolution 2021 Results: Winners, Grades, Reaction and Highlights. Bleacher Report (8 maart 2021). Geraadpleegd op 31 mei 2021.
- ↑ (en) Erik Beaston, AEW Double or Nothing 2021 Results: Winners, Grades, Reaction and Highlights. Bleacher Report (31 mei 2021). Geraadpleegd op 31 mei 2021.