Supernova Cosmology Project

Het Supernova Cosmology Project bestudeert type Ia-supernova's met een grote roodverschuiving (z > 1.2).

Type Ia-supernova's zijn supernova-explosies die ontstaan in witte-dwerg-dubbelsterren. Bij dit soort explosies trekt een witte dwerg massa van een begeleidende ster naar zich toe. Indien de massa de Chandrasekhar-limiet van 1,4 zonnemassa's overschrijdt, explodeert de witte dwerg en ontstaat er een supernova. Kenmerk van deze explosie is dat door de Chandrasekhar-limiet de helderheid altijd even groot is. Type Ia-supernova's zijn daarom de standaard lichtbronnen in het heelal.

Hoewel dit soort supernova's zeldzaam is (zo'n 3 keer per 1000 jaar in het melkwegstelsel), kunnen ze door de grote hoeveelheid sterrenstelsels regelmatig worden waargenomen. Door de helderheid van verafgelegen supernova's te vergelijken met die van dichtbij, kunnen astrofysici de afstand bepalen die het licht heeft afgelegd. Door deze afstand te vergelijken met de roodverschuiving kan de mate van expansie van het heelal op een bepaald tijdstip uitgerekend worden.

Voor het project wordt gebruikgemaakt van de Hubble ruimtetelescoop, de Very Large Telescope (VLT) van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) in Chili en de Keck telescoop in Hawaï. Deze telescopen zorgden voor voldoende data van dichtbijgelegen en verre supernova's. Uit analyses van deze waarnemingen bleek, geheel tegengesteld aan de verwachtingen, dat na de oerknal de uitdijing afnam en vervolgens weer toenam en nog steeds toeneemt.