Supralapsarisme (Latijn supra = eerder/voor, lapsus = zondeval) is een manier om de leer van de predestinatie te verklaren. De alternatieve manier is het infralapsarisme. Kort samengevat gaat het erover hoe de mens voorkomt in het besluit van Gods verkiezing (predestinatie), is dat in gevallen (infralapsarisme) of in ongevallen (supralapsarisme) staat.
Het supralapsarisme leert dat God eerst de uitverkiezing en de verwerping van de mensen besloten heeft, en daarna pas de schepping en de val. Iemand die deze theorie aanhangt wordt een supralapsarieër of een bovenvaldrijver genoemd. De supralapsariërs stellen het zo, zodat God dan op het hoogst uitkomt in Zijn soeverein welbehagen. (Dat betekent dat God als de schepper van de aarde en de mensen daarmee kan handelen naar Zijn goeddunken).