Tai chi

太極拳
Tai-chi-beoefenaars 's morgens vroeg in Malakka, Maleisië
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd	太极拳
Traditioneel	太極拳
Pinyin	Tàijíquán
Wade-Giles	T'ai4 Chi2 Ch'üan2
Koreaans 태극권 Standaardkantonees taai3 gik6 kyun4 (jyutping)/T'aai Gik K'uun Vietnamees Thái Cực Quyền Japans 太極拳

Tai chi of tai ji (vereenvoudigd Chinees: 太极拳; traditioneel Chinees: 太極拳; pinyin: tài jí quán) is een van oorsprong Chinese vechtkunst, die nu veelal beoefend wordt als neijia, innerlijke bewegingskunst. Tai chi wordt beoefend voor zijn gezondheidsbevorderende eigenschappen, maar ook als een vechtsport voor zowel zelfverdediging als voor het uitschakelen van opponenten.

De term neijia ('innerlijke bewegingskunst') verwijst naar de nadruk die bij een aantal Chinese bewegingskunsten, zoals tai chi en xing yi quan, ligt op de innerlijke beleving en ontwikkeling. Dit in tegenstelling tot sporten waarbij de uiterlijke manifestatie belangrijk is, zoals bij karate of kickboksen.^[1]

1. ↑ (en) The big book of tai chi, pp.126 e.v., Bruce Frantzis, uitg. Scotprint, Haddington, East Lothian 2003, ISBN 0 00 713090 2