Tatarensont | ||||
---|---|---|---|---|
Locatie | tussen het Russische vasteland en het eiland Sachalin | |||
Zee | Grote Oceaan | |||
Coördinaten | 52° 11′ NB, 141° 37′ OL | |||
Diepte (max.) | 4-20 m | |||
Breedte | 7,3 km | |||
Max. breedte | 342 km (zuiden) | |||
Lengte | 900 km | |||
Detailkaart | ||||
|
De Tatarensont (Russisch: Татарский пролив; Tatarski proliv, Chinees: 韃靼海峽, Japans: 間宮海峡; "straat van Mamiya") is een zeestraat in de Grote Oceaan, die de Zee van Ochotsk in het noorden scheidt van de Japanse Zee in het zuiden en die loopt tussen het Aziatische (Russische) vasteland in het westen en het Russische eiland Sachalin in het oosten. Het noordelijke nauwe deel, waar de Amoer instroomt, wordt ook wel Straat Nevelskoj genoemd en het noordelijkste deel Amoerbaai. Soms worden de straat van Nevelskoj en Amoerbaai niet tot de Tatarensont gerekend, waarmee de sont 663 kilometer lang is.
De Ainu koloniseerden vanuit de Tatarensont het eiland Sachalin, dat ze Karafuto noemden. In de tijd van Stalin werden er plannen gemaakt voor het afdammen van de Tatarensont om zo Vladivostok het jaar rond ijsvrij te houden, maar deze gingen om onduidelijke redenen niet door. Latere berekeningen toonden aan dat indien dit zou zijn gebeurd, het klimaat van de noordkust van de Zee van Ochotsk en de monding van de Amoer zeer negatief zou zijn beïnvloed. In de winter bevriest het noordelijk deel van de straat en komt in het zuidelijke deel drijfijs voor.