De Tempel van Salomo (Hebreeuws: בֵּית־הַמִּקְדָּשׁ: Beit HaMikdash, "Heilige tempel") was volgens de Hebreeuwse Bijbel de eerste joodse tempel in Jeruzalem. Deze werd volgens de Bijbelse chronologie tussen 1000 en 900 v.Chr. gebouwd door koning Salomo en in 586 v.Chr. verwoest. Volgens de Joodse overlevering begon met de verwoesting ervan de Babylonische ballingschap.
Een daarna gebouwde Tweede Tempel werd in 70 n.Chr. verwoest. De verwoestingen van de twee heiligdommen markeren de belangrijkste keerpunten in de joodse geschiedenis, die herdacht worden op Tisja Beav.
Er is geen sluitend archeologisch bewijs gevonden dat de tempel van Salomo daadwerkelijk heeft bestaan. Opgravingen in de Tempelberg mogen niet worden verricht. Wel zijn er opgravingen gedaan in de Westmuurtunnel.