Back The Dirty Dozen AN اون ایکی پیس آدام AZB Els dotze del patíbul Catalan Tucet špinavců Czech Das dreckige Dutzend German Και οι 12 ήταν καθάρματα (ταινία) Greek The Dirty Dozen English The Dirty Dozen Spanish The Dirty Dozen Basque دوازده مرد خبیث Persian
| The Dirty Dozen De twaalf veroordeelden | ||||
|---|---|---|---|---|
| Regie | Robert Aldrich | |||
| Producent | Kenneth Hyman | |||
| Scenario | Nunnally Johnson Lukas Heller | |||
| Hoofdrollen | Lee Marvin Charles Bronson Ernest Borgnine Telly Savalas Jim Brown John Cassavetes | |||
| Muziek | Frank De Vol | |||
| Montage | Michael Luciano | |||
| Cinematografie | Edward Scaife | |||
| Distributie | Warner Bros | |||
| Première | 15 juni 1967 (VS) | |||
| Genre | Oorlog Actie | |||
| Speelduur | 145 minuten | |||
| Taal | Engels Duits | |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Gewonnen prijzen | één Academy Award voor Best Sound | |||
| Overige nominaties | drie Academy Awards | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
The Dirty Dozen (1967) is een oorlogsfilm die zich afspeelt in de Tweede Wereldoorlog. De film was destijds een groot succes en vormde het hoogtepunt van een reeks oorlogsfilms die tijdens de jaren 1960 werden gemaakt. Oorlogsfilms uit deze periode namen de geschiedenis met een korreltje zout en romantiseerden de actie en heldhaftigheid van de oorlog. Als ode aan dit genre heeft regisseur Quentin Tarantino de oorlogsfilm Inglourious Basterds gemaakt.
The Dirty Dozen wordt vooral geroemd om het acteerwerk en de ontwikkeling van de personages, maar krijgt ook veel lof vanwege technische aspecten als geluid en montage (waarvoor de film Oscars kreeg).
The Dirty Dozen werd een klassieker in het genre en kreeg in de jaren 1980 drie vervolgen die voor de tv gemaakt werden. Geen enkele opvolger oversteeg het succes van het origineel. De vervolgfilms moesten het doen met een kleinere bezetting. Alleen Ernest Borgnine keerde in alle vervolgfilms terug.